پيشدستي در احسان
ما فرض ميکنيم کسي به صورت بهتري کار نيکي را پاداش داد آيا در اين داد و دهش انساني، کدام يک فضيلت بيشتري نصيبش شده؟ اولي که احسان را شروع کرده يا دومي که احسان بيشتري نموده است؟ ظاهرا دومي که در اين معامله زيادتر گذشت کرده. ولي در واقع و روي حساب، اولي. زيرا اولي بوده است که در نيکوکاري پيش قدم شده و باب احسان را افتتاح کرده و سبب شده است که از دومي عمل خيري به عنوان تلافي سر زند. [صفحه 66] علي عليهالسلام فرمود: اذا حييت بتحيه فحي باحسن منها، و اذا اسديت اليک يد فکافئها بما يربي عليها، و الفضل مع ذلک للبادي. هرگاه مورد تحيت و تکريم واقع شدي، تو بهتر از آن، تحيت بجاي آر! و اگر به تو احسان شد، بيشتر، آن را تلافي کن. و با وجود تلافي بيشتر، برتري از آن کسي است که اول نيکي کرده است. [صفحه 67]
آدمي بالطبع از احسان و کمک به ديگران خوشش ميآيد و وجدان او در چنين موقعي سرافراز شده و مباهات ميکند و هنگامي که انسان محبتي از کسي ديد اين طبيعت نامبرده در نهاد او بيدارتر شده و ميل دارد با اجازه امکانات و شرائط، بوجه احسن و وضع خودشآيندتري آن محبت را جبران کند.
صفحه 66، 67.