بزرگواري
[صفحه 60] علي عليهالسلام فرمود: من اشرف افعال الکريم غفلته عما يعلم. يکي از بهترين کارهاي شخص بزرگوار، آن است که، چيزهائي را که ميداند ناديده انگارد. [صفحه 61]
آدم پست، هميشه دربارهي مردم کنجکاوي ميکند و مترصد است از ديگران عيبي ببيند و آن را فاش سازد و از دارندهي آن تنقيد نمايد. و اگر نقطهي ضعفي ظاهرا در کسي نديد کوشش ميکند از لابلاي کردار يا گفتار او بهانهاي براي سرزنش پيدا کند و اگر يقين به عيب کسي نداشته باشد باز به احتمال و يا گمان، زبان ملايمت ميگشايد ولي آدم بزرگوار اين طور نيست. او سرگرم کار خودش ميباشد و کاري به کار کسي ندارد. تجسس از اعمال و صفات مردم نميکند، بيخود دربارهي مردم حرف نميزند و اگر هم به طور قطع، به عيوب کسي پي برد و بر او ثابت شد که نواقص او چيست کريمانه چشمپوشي ميکند و آن عيوب را به اين و آن نميگويد تا او را رسوا کند و چنانچه از کسي بياحترامي ببيند، به واسطه طبع بلندي که دارد وجدانش راضي نيست که او را در انظار، سرشکسته کند، از اين جهت نه به رخ خود طرف ميآورد و نه به ديگران اظهار ميکند و از حق خودش صرف نظر مينمايد.
صفحه 60، 61.