ايمان











ايمان



ايمان اگر حقيقت داشته باشد و در اعماق قلوب آدمي رسوخ کرده باشد همانند خرد، انسان را راهبري مي‏کند و افکار و اعمال او را تحت تاثير و نفوذ خود قرار مي‏دهد. هنگامي که آدم براي کاري مي‏خواهد تصميم بگيرد روح ايمان بر فراز افکار او به پرواز درآمده و مراقب تصميمات او خواهد بود، کار مورد نظر اگر خوب و شايسته است ايمان شروع به تحريک کردن مي‏کند تا انسان را باخذ تصميم جدي براي آن کار وادار نمايد و اگر آن کار، زشت است ايمان به فعاليت مي‏افتد تا فکر انسان را منقلب کند و او را از آن عمل منصرف سازد.

بنابراين، اگر ما اشخاصي ديديمکه ظاهرا باايمان هستند ولي از لحاظ کردار لاقيد هستند و پاي‏بند به اصول ايماني نمي‏باشند و رفتار آنان با مقررات اسلام وفق نمي‏دهد مي‏فهميم که آنان ايمان حقيقي ندارند معني ايمان را از علي عليه‏السلام پرسيدند آن بزرگوار معني ايمان واقعي را بيان فرمودند.

[صفحه 46]

علي عليه‏السلام فرمود:

الايمان معرفه بالقلب، و اقرار باللسان، و عمل بالارکان.

ايمان شناختن با دل، اقرار به زبان، و عمل با اعضا و جوارح است.

[صفحه 47]


صفحه 46، 47.