اهم و مهم
[صفحه 44] علي عليهالسلام فرمود: لا قربه بالنوافل اذا اضرت بالفرائض. در مستحباتي که به واجبات زيان ميرسانند تقربي (به درگاه خداوند) نيست (و اجري ندارند) [صفحه 45]
در دين اسلام اعمال به پنج طبقه تقسيم شدهاند: واجب، مستحب، حرام، مکروه و مباح. «واجب» انجام آن حتمي «مستحب» بجا آوردنش بهتر. «حرام» لازم الاجتناب. «مکروه» ترکش بهتر و «مباح» انجام دادن و ترکش يکسان است. آدم موفق کسي است که بتواند واجبات و مستحبات را بجا آورده و حرام و مکروه را ترک کند و اگر نتوانست مستحبات را انجام دهد به واجبات اکتفا نمايد. اين خود يک سيره و روش قابل قبولي است که با آئين شرع تطبيق ميکند. ولي اگر کسي از اين مسير منحرف شد يعني مثلا واجبات و مستحبات را به طور کلي ترک نمود مسلما مسوول است و مواخذه ميشود. و چنانچه مستحبات را اهميت داد به طوري که نقصي در واجبات وارد آيد مثلا در هنگامي که بايد فريضه را انجام دهد به منظور درک ثواب مشغول به مستحبات شود، نيز مرتکب خلاف شده است. چه مستحبات در موقع مخصوص فرائض، پاداشي ندارند.
صفحه 44، 45.