اندازه دوستي و دشمني
[صفحه 42] علي عليهالسلام فرمود: احبب حبيبک هونا ما، عسي ان يکون بغيضک يوما ما، و ابغض بغيضک هونا ما، عسي ان يکون حبيبک يوما ما. دوست خود را به حد اعتدال دوست بدار، شايد روزي دشمن تو گردد. و دشمن خود بدون زيادهروي، دشمن دار شايد روزي دوست تو گردد. [صفحه 43]
خوبست که آدم در هرکاري جنبهي اعتدال و حد وسط را رعايت کند زيرا در طرف افراط يعني زيادهروي و در جانب تفريط يعني کوتاه آمدن، انسان زيان ميبيند حتي در مورد دوستي و دشمني کردن با اشخاص بد نيست از اين قاعده کلي تبعيت کند به اين معني که دوست او هر چند صميمي و يکرنگ باشد صلاح نيست همه اسرار و رازهاي خويش را با او در ميان بگذارد، چه شايد روزي فرارسد که سنگ تفرقه و دشمني ميان آنان جدائي اندازد و آن دوست سابق از اسرار دوست خود، عليه او سوء استفاده کند. برعکس قضيه هم همينطور، يعني دشمن هر چند سرسخت باشد نبايد با او دشمني و خصومت را از حد بدر برد بلکه ميسزد که راهي براي آشتي با او بگذارد چون ممکن است آن دشمن روزي در شمار دوستان او درآيد و از دشمنيهاي گذشته که با او کرده خجل و شرمنده گردد. اينها همه از افکار عالي و راهنمائيهاي باارزشي است که در قاموس سياست و اخلاق بينظير علي عليهالسلام يافت ميشود.
صفحه 42، 43.