خطبه 097-در ستم بنياميه
[صفحه 243] به ذات اقدس پاک الهي قسم که بر سرير ملک و شاهي بنياميه خوش باقي بمانند که تا دين از کف مردم ستانند حرام حق حلال آنان شمارند هر آن تکليف از گردن گذارند نماند خانه گل خيمه پشم جز آنکه ظلم و جور و سطوت و خشم از آنان اندران جاها کند راه برند از قلب مردم بر فلک آه بپا خيزد در آن موقع دو گريان که بر دو چيز آن دو اشگ ريزان يکي از بهر دنيا زار و غمگين يکي در گريه بهر دين و آئين به ياري گر که يک تن از شماها بخواند يک نفر از جمع آنها چنان باشد که خواند بنده زار به ياري خودش مولا و سالار کند در پيش رو از وي اطاعت به پشت سر از او ظاهر شناعت هر آنکس حس ظنش بر خدا بيش دلش از جور آنان بيشتر ريش در آن موقع خدا گر عافيت داد به رنج يا ز امتحانتان باب بگشاد ز حق آن عافيت را در پذيريد به سوي صبر يا که راه گيريد که نيکيها براي متقين است خوشيها خاص و ويژه صابرين است
صفحه 243.