حکمت 465
[صفحه 240] به راه حق کسي گر کرد پيکار که تا بگذاشت جان در راه اينکار به قدري در جهاد او کشت و افکند که تا شد کشته حق ز و گشت خرسند چنين کس نيست اجرش بيش از آن مرد که دامان پاک و رو بر عفت آورد اگر گاهي گناهي زشت پا داد خدا ترجيح بر نفس و هوا داد چو ديو نفسش اندر بند و کشته است بشر نبود که گوئي آن فرشته است بلي گر پاک دامن باشد انسان ز افرشته است برتر پايه آن چو پا بر فرق خواهش ميگذارد براز اجر شهيدان اجر دارد
صفحه 240.