حکمت 461
[صفحه 236] دو تو درباره من در هلاکست درون چاک و بفرق هر دو خاکست نخست آنکس که راه شرک پويد خدا خواند مرا و کفر گويد دگر آن گو دروغي بسته بر من ز امرم در امامت هست تن زن يکي گويد علي نوع بشر نيست دگر گويد علي همچون عمر نيست برون اين هر دو از راه صوابند به فردا هر دو در زجر و عذابند دگر قومي به دلها غرق نورند از اين افراط و اين تفريط دورند ز لغزشها در اين ره بر کرانند به راه راست انداز شيعيانند چو در امر امامت با ثباتند هم آنان زين ميان سوي بخاتند
صفحه 236.