حکمت 459
[صفحه 234] عمر بر خلق چون فرمانروا شد فتن خوابيد و سرو دين بپاشد رياست را چو او ستوار استاد سياست کرد و کج راهي بر افتاد شتر آنسان که گاه استراحت نهد بر خاک سينه بهر راحت به جاي خويش اينسان دين اسلام بخوابيد و گرفت از فتنه آرام ولي بر تخت چون او مستقر شد ز نو دين خدا اندر ضرر شد نمود او طرح در شوراي دوم يکي نقشي که شد گمراه مردم حدود دين از او گرديد مسدود به چشم خلق رفت از وي بسي دود
صفحه 234.