حکمت 445
[صفحه 223] مر اين فرزند آدم را چکار است که او انباز ناز و افتخار است چرا سازد گلوي خويش پر باد چرا نارد ز اول و آخرش ياد چو اينسان در پي ما و مني بود نميداند مگر ز اول مني بود چو آخر لاشه گنديده باشد بگرد فخر چون گرديده باشد نه روزي را به خود يارد رساند نه مرگ از خويش بتواند براند چنين کس کو چنين بيچاره باشد چرا پر کبر و کين همواره باشد به خويش از اعتبار ار کس نظر کرد ز سر کبر و تفاخر را به در کرد
صفحه 223.