خطبه 075-اندرز
[صفحه 57] خدا رحمت کند آن نيک مردي که دارد قلب پر سوزي و دردي چو گوشش بشنود حرفي ز حکمت کند آويز گوش دل ز همت چو خوانندش سوي رشد و هدايت شود نزديک از عقل و درايت بگيرد رهنمايان را کمرگاه کشد خود را از چاه تيره در راه شود دستور يزدان را مراقب بود دستور قرآن را مواظب ره ابليس را بر دل کند سد هميشه از گناهانش بترسد عملها کز ريا باشد مبرا به امروزش فرستد بهر فردا کند تا در تنش توش است و نيرو ذخيره آخرت اعمال نيکو ز غوغاي جهان وارسته باشد همه افعال او شايسته باشد نمايد اجتناب از فعل محذور ز منهيات اخلاقي شود دور دلش ز آلودگيها پاک باشد برون از نقص و عيب و آک باشد زند تير مراد او بر نشانه خداي خود شناسد از ميانه کند اموال و مکنتهاي دنيا به اعمال نکو تعويض و سودا دو ديده از شقاوتها بپوشد به ادراک سعادتها بکوشد شود بر ميل قلب خويش غالب رود اندر ره عشاق طالب نمايد آرزوها جمله تکذيب کشاند نفس را در بند تاديب به زير زين کشد رخشي سبک خيز ز صبر و حلم جولاني کند تيز چو آن اشتر که اندر زير بار است به سختيها حليم و بردبار است اگر شد بر مصيبتها گرفتار ز صبر آن را کند بر خويش هموار شعار خود کند پرهيزکاري قدم بنهد ب ه راه رستگاري طريق دين که رخشانست روشن گزيند تا شود قلبش چو گلشن شمارد زندگاني را غنيمت رهاند جان در آن از رنج و زحمت ز خود سازد خداي خويش خوشنود ز رنج کم به چنگ آرد بسي سود به سوي مرگ چون عاشق شتابد ز معشوق و وصالش بهره يابد خلاصه از جهان او گوشه گيرد ز شايسته عمل او توشه گيرد
صفحه 57.