حکمت 437
[صفحه 218] شگفت افزا اگر ديديد خوئي ز شخصي ور به زشتي يا نکوئي فريبش را نبايد خورد يکبار همانند ورا زو چشم ميدار بدانکار ار هماره بود انباز بدانکه او بدان خو هست دمساز گلي در باغ اگر گاهي به بار است مپند ار از يکي گل کي بهار است درختان چون ز گلهاي بهاري به دوش خويش بگرفتند باري فزايد چون چمن بر حسن منظر شود بستان ز بوي گل معطر بهار و موسم ارديبهشتي است که از هر سو و زان باد بهشتي است
صفحه 218.