حکمت 417
[صفحه 201] به گيتي بندگاني مر خدا راست که نعمتهاي خود مخصوصشان خواست چو بخشد نعمت خود را بر آنان دهند آنان به دست مستحقان مقرر اغنيا را مال فرمود فقيران تا برند از مالشان سود توانا ناتوان را تا نوازش کند باشد خدا با او به بخشش ولي چون بذل و بخشش باز بگرفت خدا خواهد به ترک نعمتش گفت دلا مالي اگر آمد به دستت مبادا بخل سازد پاي بستت جوانمردي کن و بر بينوايان ببخش آن تا شود نعمت دو چندان
صفحه 201.