حکمت 416
[صفحه 200] لباس بردباري هر که بريد به تن عيب درون خويش پوشيد خرد چون صار مي تيز است و بران بده صيقل تو اين تيغ درخشان بدين تيغ از بديهايت ببر سر ز جهل و زشتيت يعني که بگذر به جوي از بردباري دستياري نهان در آن عيوبت ساز باري که هر کس کار از روي خرد کرد بدور از خويشتن هر کار بد کرد بذيل صبر هر کس چنگ انداخت به دشت نيکبختيها فرس تاخت
صفحه 200.