حكمت 387











حکمت 387



[صفحه 172]

ز گيتي هر چه رو آورد سويت به سوي آن تو هم بنماي رويت هر آنچه از تو باشد روي گردان به خرسندي بگردان رو تو از آن بگاه سرگراني سر کران باش فلک گر بد ز منت بر کران باش و گر اينکار از دستت نيايد کمش را ترک کردن هم نشايد وسط را از ميانه راه بگزين ز حرص و آز رو آسوده بنشين چو مي‏گيرد جهان هر چه دهد باز چرا بايد به رنج افتادن از آز


صفحه 172.