حکمت 378
[صفحه 166] هر آنکس کند شد در کار و کردار نسب تندي برايش ناورد بار ز خود هر کس نکوئيها کند گم نگيرد سودي از نيکي مردم چو جان شخص باشد در رذيلت نياکانش بدند ار در فضيلت از اين فضل او ندارد بهره و سود به چشمش ز آتش زشتي بود دود گذار از کف دلا فضل پدر را تو خود در فضل محکم کن کمر را که گر خود در فضائل پا فشاري پدرهايت به پشت سر گذاري مقام و منزلت ز اشخاص بگذار مقام و منزلت را خود به دست آر به چرخ نيکوئي مهر جان باش سبب بر افتخار دودمان باش
صفحه 166.