حکمت 345
[صفحه 127] چو عيبي زشت را داري تو در خويش مکن زان عيب قلب ديگران ريش نخست آن عيب را از خويش بزداي سپس رد عيب عيب خلق بنماي کسي کالوده دارد دامن و جيب شمردن عيب مردم زو بود عيب چو اول عيب را از خود کند دفع تواند کرد عيب از ديگران رفع ولي با عيبناکي ريب باشد کس از مردم به ذکر عيب باشد ز نقش دل کني چون آک را پاک به حرفت پاک دل سازند از آک
صفحه 127.