حکمت 329
[صفحه 112] هر آنکس کو به مال و ثروت افزود دو پيشامد برايش هست موجود يکي بسپردن مالش به وارث يکي پيشامدي کان گشت حادث به شر آن دم که با اموال و دولت نشسته شاد و غرق بحر نعمت نه بر رخسار بختش زنگ و گرديست نه بر لوح دلش ز اندوه درديست که ناگه مرگ حلقش درفشارد مصيبت يا که رو بر وي گذارد کشد بر تخته يا رخت از سر تخت و يا از تخت در زندان کشد رخت دلا در زندگي ترک امل کن براي بعد مرگ خود عمل کن به وارث مال و گنج خويش مگذار براي خود به دستت توشه گرد آر که بر وارث اگر مالت گذاري به فردا جز تهيدستي نداري خردمندان به نيکوئي فزودند به دنيا و به عقبا خوش غنودند
صفحه 112.