حکمت 299
[صفحه 84] بلائي بر بشر گر دست يابد چو شب آيد رود آسوده خوابد و گر از چنگ او مالي به درشد ز شب تا صبح خواب وي هدر شد مصيبت هر قدر جانکاه باشد چو باشد مال پر کاه باشد چو اندر چنگ انسان زر و مال است کجا از محنت و رنجش ملال است بشر چون بي زر و خوار و فقير است مصيبت هر چه کم باشد کثير است و گر از جنبه مالي توانا است بلا کو باش و دارا را چه پرواست اجل گر از پدر فرزند بربود رضي گويد پدر شب خواهد آسود به تاراج ار که از کف رفت مالش به شب بيخواب و افسرده است حالش
صفحه 84.