حکمت 298
[صفحه 83] بشر گر از اجل اندر وجل هست نگهدار بشر ميدان اجل هست بر انسان تا که دوران سر نيايد اجل نتواند او را درربايد مقدر گشته اندر لوح محفوظ که باشي مدتي از عمر محفوظ ز عمرت تا که باقي هست يک دم نگردد يکسر مو از سرت کم چو آن دور مقدر گرددت طي زند شير اجل اندر سرت هي به زير پنجه سختت درفشارد نفس را در گلويت بند آرد
صفحه 83.