حکمت 290
[صفحه 76] هر آنکه در خصومت پاي افشرد زد و خورد و نزاع از حد به در برد بود اين مرد مرد معصيت کار خودش را بر گناهان کرده وادار کسي کو خواست سازد حرف کوتاه شد از احقاق حق گر در دگر راه چنين کس در جهان ملوم و زار است ز دست ظالمش بر جان دمار است ولي مردي که ميباشد منازع به عصيان خداوندي است واقع توانا نيست در پرهيزکاري از او تقوا مدار اميدواري مکن اي دوست اندر کار تخليط نه در افراط ميباش و نه تفريط بگاه جنگ شيري خشمگين باش بگاه صلح مرد نيک دين باش نه بر حق کسن ميباش پابست نه حق خويش را بگذار از دست
صفحه 76.