حكمت 277











حکمت 277



[صفحه 63]

برون هر کس به زودي از جهان رست ز حق مهلت طلب و اندر امان است چو بيند راه کار نيک بستند اجل آمد عمل را پي شکستند برآرد ناله از سوز دروني شود در خواهش رب ارجعوني و ليکن آنکه را دادند مهلت کند در کار نيکو تا که عجلت به جاي آنکه تير اندر نشانه زند جويد همي عذر و بهانه ز کيفر تا که جويد سود و تخفيف همي پويد ره بطلان و تسويف به سختي غرقه اندر بحر دنيا است تمامي کار امروزش به فرداست خنک آنکس که تا باقي است فرصت شمارد وقت فرصت را غنيمت به دل نور از نکوکاري فروزد چراغي پيش پاي خود بسوزد


صفحه 63.