حکمت 259
[صفحه 45] براي روزي اي فرزند آدم مخور از بهر فردا غصه و غم چو هر روزي خدايت داده روزي در آتش بهر فردا از چه سوزي اگر فردايت از عمرت حساب است بدان روزيت ثبت اندر کتاب است خدا خود رزق آن روزت رساند ز هر سو سوي تو آن را کشاند بيا از بهر آينده مکن جان ز بند حرص جان خويش برهان
صفحه 45.