حکمت 246
[صفحه 25] تو اي فرزند آدم اين سخن گوش کن و آن را مکن هرگز فراموش وصي نفس خود خود در جهان باش به دست خويش تخم نيکوئي پاش به حق خويشتن خود ميکن ارفاق به دست خود بکن از مالت انفاق که فردا چون ز دنيا رخت بردي به دست وارثان مالت سپردي نيارد وارثت رحمي به حالت گذارد در کف وزر و وبالت تو را جان رهن مار و مور گور است ولي وارث به بزم عيش و سور است دو چشمان تو اندر انتظار است ز دست رنج تو او شاد خوار است پس آن به تا که وقت کار داري براي خود کني خود نيک کاري
صفحه 25.