حکمت 242
[صفحه 20] به سر پرور دمي سوداي هر کار که آن را داشت خواهم پايه ستوار که انجام ديدم امر و تقدير خلاف فکر من آورد تدبير مرا امري که در مد نظر بود مقدر از خدا طوري دگر بود هر آن تصميم و هر امر و اراده است به دست ديگري کارش فتاده است نمش خواهم ببندم او گشايد من آن را سست و سختش او نمايد لهذا في امورات العظائم عرفت الله بالفسخ العزائم
صفحه 20.