حکمت 229
[صفحه 13] سه دسته در جهان از مرد مانند که خلاق جهان را بندگانند نخست آن کس که بر درک مثوبات چو بازرگان فشرده پي به طاعات به راه بندگي گر نيک پويا است چو بازرگان ز کارش سود جويا است دوم از طاعت ار در رنج و تاب است به ترس از دوزخ و رنج و عذاب است در عين بندگي آن بندگي نيست که از ترس است و آز آزادگي نيست سوم دسته که برتر زان دو دسته است بود آن کو ز سود و ترس رسته است به دل آزاد همچون سرو باغ است ز غوقاي جهان او را فراغ است به تن هر بند از مردي گسسته ز اجر و مزد و کيفر ديده بسته زده بر ما سوي هم پشت پا را پرستش را سزا ديده خدا را ز ايزد گر چه در بيم و هراس است ولي در طاعت از شکر و سپاس است چنين بنده است از مردان آزاد که روي بندگي بر خاک بنهاد
صفحه 13.