حکمت 209
[صفحه 234] کسي در دوستي چون نيست يکرنگ چو آرد دوستش مالي فرا چنگ بسينه ديگ رشگش گر زند جوش کند مهر و محبت را فراموش پيش در ياري يارش بود سست حسد زين راه راه اندر دلش جست بياري گر بنودش قلب بيمار بدرد رشک کي گشتي گرفتار
صفحه 234.