حکمت 205
[صفحه 232] اگر چوب درختي نرم و نيکو است چسان بيني فراوان شاخه در او است ز بس نيک و نجيبش هست پيکر بانبوهي کشد ز و شاخهها سر در آن چوب و ثمر بسيار باشد بشر زان نيک برخوردار باشد اگر مردي بخلق و خو بود خوب بود چون آن درخت نيک و مرغوب بمردم چون نکوخوئي است کارش ز جان باشند مردم دوستدارش بکار از آن شجر چون انگبين است چنين شيرين دهان از خوي اين است
صفحه 232.