حکمت 199
[صفحه 225] ز نفس خويش هر کس در حساب است ز بخت و عمر و دولت بهرهياب است و ز آن هر کس تغافل ميگزيند بجز خسر و زيان و بد نبيند دو چشم پند هر کس گرم ديد است بچشم قلب او بينش پديد است هر آنکس را درون شد پر ز بينش شود دانا بامر و نهي و بينش هر آنکس امر و نهي دين بداند سمند عزت از گردون جهاند فشاند بال و پر ز آميزش خاک شود عنقاي اوج قاف افلاک
صفحه 225.