حکمت 196
[صفحه 223] بهر ظرفي هر آن چيزي گذارند بشدت چيز را در آن فشاراند بزودي ظرف از آن چيزت پر آيد ز وسعتها به تنگي ميگرايد وليکن ظرف دانش نيست اينسان نباشد حال دل چون ظرف و انبان بظرف دل ز دانش هر چه شهدر که بگذاري نخواهد گشت از آن پر مقام علم و دانش گر رفيع است چنان عرض خدا دل هم وسيع است هر آنچه اندر آن از علم و فرهنگ نهي اين دل نخواهد گشت دل تنگ بدين ظرف آنچه از دانش درآيد بوسعتها فزونتر ميفزايد دل انسان بسي پرطول و عرض است فضايش چون سموات است و ارض است در آن گسترده او رنگ الهي است بزرگ از هر چه ميداني کماهي است در آن مظروف دانشها نگنجد کجا دريا ز گوهرها برنجد مثال دانش اندر عرصه آن مثال حلقه باشد در بيابان
صفحه 223.