حکمت 178
[صفحه 205] الا هنگام کوچ است و رحيل است اجل نزديک و بر مردن دليل است به هر دم هر نفس از دل برآيد همان اندازه عمرت کمتر آيد بهر روزي که خور در چرخ گردد از اين طومار دوري مينوردد خنک آن رادمردي سخت بازو که مردانه کند بر کار خود رو شمارد باقي عمرش غنيمت ببندد طرفي از اين وقت فرصت تعلق را ز دامن گرد بيزد به پاي از بهر رفتن نيک خيزد به زر و زيب گيتي دل بنازد سوي فردوس اعلا رخش تازد
صفحه 205.