حکمت 173
[صفحه 202] هر آنکس بد به علم و دانش انباز که گفتن سخت بايد کند ساز به موقع گر بنطق افکند سرپوش که گفتار ساکت ماند و خاموش بخلق از اين زبان بستن زيان است سخن نادان چنان چنان گويد چنان است زيان زايد ز قول شخص جاهل خرد عايد ز خاموشي عاقل بشر را چون خداوند اين زبان داد همانا بر صلاح بندگان داد حکيم آن به که از نطق چو گوهر به مسکينان بپاشد سکه و زر ز گفتن عالم ار خامش نشيند کجا توده ز عملش خوشه چيند سخن را در دهان گر کس زبان کرد بجنگ او تيغ در جلدش نهان کرد
صفحه 202.