حكمت 152











حکمت 152



[صفحه 193]

مشو در کارهاي خويش خود سر که از اين خودسري پيدا شود سر گر افتد در جهان چيزيت در دست مباد آنکه شوي خود راي و سرمست که سرمستي کشد سوي هلاکت به بدبختي نشاند روي خاکت ولي بالعکس اگر کس نرم و آرام ز خوي خودسري بيرون نهد گام به فر دانش و هوش و مشاعر بکاري خلق را گيرد مشاور گر و بگرفته عقل ديگران را بخود داده است شرکت مردمان را به خوشبختي بگيتي مي‏شود يار نهال کار وي نيکو دهد بار


صفحه 193.