حکمت 150
[صفحه 192] ز اخوان گر که مردي از تو رنجيد برايت دشمني سرسخت گرديد و ز آن خصمي به پيدا و نهاني به تو شد گرم در آتش فشاني بعکس او ز کين و تندخوئي تو شود در راه ياري و نکوئي ز بخشش زن به پايش سخت بندي ز احسانش بگردن نه کمندي که از اين نيکي و احسان و بخشش نکوتر کرده او را نکوهش بديهايش بسويش بازگردد بشرم از کار خود انباز گردد
صفحه 192.