حکمت 137
[صفحه 169] بسا شخصا به روز آن روزهدار است به شبها در نماز و گرم کار است نماز و روزهاش چون طبق دستور نباشد از ثواب آمد بسي دور گرسنه تشنه دون مزد و اجر است به بيخود در عنا و رنج و زجر است خوشا خوبان که در شبها بخواباند به روزان در طعام در شراباند خداوند جهان را بندگانند به راه بندگي نيکو رواناند همه از ما سوا با عشق دلبر کشيده سوي قصر دوست شهپر به هر حالند در سوز و گدازند بحق بيدار و خواب اندر نيازاند همه سرگرم ذکر از عشق و عرفان جگرشان خود بياد روي جانان
صفحه 169.