حکمت 134
[صفحه 167] وسط را از ميان ره هر که بگزيد ز فقر و تنگدستي دور گرديد هر آنکس داشت تقدير معيشت بود جانش بري از رنج و زحمت بر آن مردي ببايد زار بگريست که دخل وي بقدر خرج وي نيست کني بيش از درآمد گر مخارج ز دستت رشته گردد سخت خارج به زشتي ميکشد حال نکويت به نزد خلق ريزد آبرويت
صفحه 167.