حكمت 132











حکمت 132



[صفحه 166]

اگر گاهي شود روزي به تو تنگ تصدق را ببايد در زني چنگ به راه حق نمائي چونکه انفاق کند انفاق بر تو حق ز اشفاق دهي يکدانه گر اين جاز ادراک دهد يکصد بجايش ايزد پاک لب سائل بي‏کدر هم چو دوزي فزائي صد درم بر رزق و روزي بلي هر کس يقين دارد عوض را رود اين راه مقصود و غرض را چو او مومن در اين سودا بسود است دو دستش باز در ايثار و جود است


صفحه 166.