حکمت 119
[صفحه 148] ز زن بر مرد غيرت گر که سر زد ز ديگر زن به مردار رشگ ورزد چو رشگ و غيرت از او گشته ظاهر به احکام خداوندي است کافر براي آنکه مرد از جانب حق در امر زن بود آزاد و مطلق ز زن چار ار کشد در سلک کابين بود بر طبق قانون و به آئين کسي را نيست حق اعتراضي به حکم حق ببايد بود راضي به عکس مرد به هر زن يکي شوي ببايست و زن ار تابد از آن روي کنار مرد ديگر گر نهد سر خورد از شاخ وصل فاسقي بر کشد گر فاسقش را مرد در خون نموده کار طبق دين و قانون
صفحه 148.