حكمت 113











حکمت 113



[صفحه 141]

هلاک آمد دو تن درباره من يکيشان دوست و آن يک هست دشمن محبي که بحق من غلو کرد خدايم خواند و گمره شد علو کرد خود اين نادان ز راه دين برونست بشرک اندر به آتش سرنگون است دوم خصمي که نشناسد مقامم نداند بعد پيغمبر امامم نگون اين شخص در تيه هلاک است بجان وي عذاب دردناک است


صفحه 141.