حکمت 092
[صفحه 113] رسولان را سزاوار آن کسانند که در دستورشان داناترانند بنهي و امرشان هر کس که اعلم بود از ديگران باشد مقدم چو اين گوهر بيفشاند از فصاحت نمود اين آيت از قرآن تلاوت که ابراهيم را هر کس که پيرو بد و در دل ز دينش نور و پرتو و يا هر کس که مومن بر محمد شد و کاخ يقينش زان مسدد باين دو او است از هر کس سزاوار که بر دستورشان او راست اقرار به پيغمبر بود آن مومني دوست که بند طاعت حق در کف اوست و لو اينکه ز احمد دور باشد بنزديکش چو شمس و نور باشد و گر کس با محمد خويش و نزديک بد و در طاعت يزدان نشد نيک بانحضرت بدان او هست دشمن بمحشر نيز خصمش ذات ذوالمن
صفحه 113.