حكمت 082











حکمت 082



[صفحه 102]

کسي گر شد ز ديگر کس بپرسش سوالي کرد از او از علم و دانش اگر آن شخص آن مطلب نداند ندانم گويد و آسوده ماند اگر نادانسته بگشايد زبان را شود رسوا کند فرسوده جان را کند ناداني خود را مدلل کشاند خويش را خود سوي مقتل


صفحه 102.