حكمت 057











حکمت 057



[صفحه 69]

زبان در کام چون درنده گرگي است که آن را جز دريدن خواهشي نيست نگردد گر که کس آن را جلوگير کند از سر بخاک او را سرازير زبان خويش جانا در دهان کن و ز اين درنده جان را در امان کن رها اندر دهان آن گر گذاري بدان آسودگي ديگر نداري بدنيا مي‏کند خوار و زبونت بعقبا در جهنم سرنگونت زيانهاي زبان را جاي ديگر بدادم شرح و ننمايم مکرر


صفحه 69.