حکمت 048
[صفحه 59] اگر آهوي اقبالت بدام است ز گيتي بهره و خطت تمام است نباشد عيب و آهويت هويدا نميگردي بنزد خلق رسوا نچرد ور که اين آهو بکويت ز آهو خلق ريزد آبرويت ز دامت صيد بخت ار در فرار است بمردم سخت عيبت آشکار است زر و مال ار که دارد مرد در دست تواند چشم بدگويان بدان بست طلا و نقره ور اندر کفش نيست کجا آسوده با خلقش توان زيست
صفحه 59.