نامه 076-به عبدالله بن عباس
[صفحه 258] چو در اين نکتهاي فرزند عباس بکوش جان کش و دارش نکو پاس کنونکه بر سرير حکمراني نشستي بايد اين نکته بداني به مجلس با لبان پر تبسم پذيرائي بکن نيکو ز مردم بانجام وظيفه با درستي بکن اقدام دون ضعف و سستي رعيت پروري بنما بگرمي ز خشم و از غضب شو سوي نرمي ستيزهخوئي است از سوي شيطان سبک سازد تو را يکسو بنه آن بشر آندم که اندر خشم و کين است برون آندم دلش ز انوار دين است بحق سازد هر آن چيزت که نزديک کند از آتشت دور آن خوش و نيک بعکس ار دور کردات از حق آن چيز کند نزديک و آتش بر تنت تيز بنابراين بکار حق و يزدان بشو نزديک و کن دوري ز نيران هماره پيرو راه خدا باش بدور از طاعت نفس و هوا باش
صفحه 258.