خطبه 024-برانگيختن مردم به پيکار
[صفحه 167] يک از گوشهنشيناني که داني به ظاهر يار و دشمن در نهاني چنين گفتا ز راه نادرستي روا دارد علي در جنگ سستي نميتازد به سوي دشمن دين نميگيرد از ايشان کيفر و کين چو آگاه از شماتتهاي آن مرد شد اينسان خطبه راند آن خسرو فرد عنان صبر را درد از کفش برد به جان نازنين خود قسم خورد که من در کار رزم و امر جنگي نکردم هيچ اهمال و درنگي به کار خصم دين نيکم مواظب که بر من جنگ آنان هست واجب ز واجبهاي دين پيچيدن سر گناه است و بود عصيان داور شما بيجا سخن هرگز مگوئيد ره تقوا و هم پرهيز پوئيد گنه را چون لباس از تن بريزيد ز بيم حق به سوي حق گريزيد ز نقمت در پناه نعمت آئيد ز خشمش در قلاع رحمت آئيد مکان گيريد در فلک توکل به چنگ آريد از او ذيل تفضل بپيمائيد پاک و صاف و روشن رهي را که خدا کرده معين به پا خيزيد بر هر امر و دستور که بر آن حق شما را کرده مامور اگر حکم خدا داديد انجام نشد در اين جهانتان کار بر کام علي در آن جهان در نزد باري بود ضامن شما را رستگاري سپارد قول که باشيد محفوظ ز نار دوزخ از فردوس محظوظ
صفحه 167.