خطبه 216-نيايش به خدا
[صفحه 28] خدايا آبرويم را نگهدار مرا از فقر و ناداري ميازار مبر از بين جاه و عزتم را بدارائي بيفزا شوکتم را مده بر خلق خود هرگز نيازم که از خواهش بر آنان چنگ يازم ز بد کردار اشخاصي که داني شوم محتاج لطف و مهرباني شوم بخشندگان را در ستودن ز نابخشنده بدگوئي نمودن ز مدح آن و ذم اين نجاتم بده و ز گنج رزق خود براتم مرا از ثروت خود کن توانگر اميدم را ببر از خلق يکسر از آن رو که تو صاحب اختياري ببخشي يا نبخشي، کردگاري توانائيت باشد در همه چيز نباشد با تو کس را چنگ و آويز اگر بخشي رئوفي و جوداي وگر گيري بمهري و دادي خداوندا به حق شاه مردان علي تابنده مهر چرخ ايمان بکن در حق (انصاري) اجابت دعائي را که خواند او از انابت نياز وي بدين مردم مينداز دل او را بلطف خويش بنواز ز جائي که نميباشد گمانش رسان رزق از طمعها وارهانش بفرما حفظ عز و آبرويش ز استغنا دري بگشا به رويش چو خواهد فقر آزارد روانش تو از پيکر برون جان ميکشانش که مردن صد هزاران بار بهتر که خواهد چيزي از اين خلق منکر
صفحه 28.