انسانکشي
«و لا تقتلوا اولادکم خشيه املاق نحن نرزقهم و اياکم».[1]. [صفحه 158] ترجمه: فرزندانتان را از ترس گرسنگي نکشيد که ما، ايشان و شما را روزي ميدهيم. و اين خصلت جاهلي يعني تعصب منفي و شرم از داشتن دختر آنچنان در آنها ريشه کرده بود که اصولا با دريافت خبر دختردار شدن، قيافهشان دگرگون ميشد و حالتي خاص پيدا ميکردند و خود را از ديد مردم پنهان مينمودند و دچار بحران روحي ميگشتند. «واذا بشر احدهم بالانثي ظل وجهه مسودا و هو کظيم».[2]. ترجمه:وقتي، به يکي از ايشان مژده تولد دختري داده ميشد صورتش از خشم، سياه ميگرديد. در نهجالبلاغه نيز اين صفت زشت و اين عمل نکوهيده يعني زنده به گور کردن دختران به صورت يک سنت جاهلي، مورد اشاره است که فرمود: «و البنات المووده».[3]. ترجمه: «مردم جاهلي، مردمي سرگردان و بيپناه بودند که گرفتار انواع جهل، زنده به گور کردن دختران و... بودند.
قرآن کريم، يکي از، زشتترين عادات مردم جاهليت را انسانکشي ميداند و مردم عرب جاهلي را که به توهم گرسنگي و بر اثر عصبيت افراطي دست به جنايت زده و فرزندان خود را به قتل ميرساندند و يا آنها را زنده به گور ميکردند، سخت مورد نکوهش قرار داده است.
صفحه 158.