انسان كشي











انسان‏کشي‏



قرآن کريم، يکي از، زشتترين عادات مردم جاهليت را انسان‏کشي مي‏داند و مردم عرب جاهلي را که به توهم گرسنگي و بر اثر عصبيت افراطي دست به جنايت زده و فرزندان خود را به قتل مي‏رساندند و يا آنها را زنده به گور مي‏کردند، سخت مورد نکوهش قرار داده است.

«و لا تقتلوا اولادکم خشيه املاق نحن نرزقهم و اياکم».[1].

[صفحه 158]

ترجمه: فرزندانتان را از ترس گرسنگي نکشيد که ما، ايشان و شما را روزي مي‏دهيم.

و اين خصلت جاهلي يعني تعصب منفي و شرم از داشتن دختر آنچنان در آنها ريشه کرده بود که اصولا با دريافت خبر دختردار شدن، قيافه‏شان دگرگون مي‏شد و حالتي خاص پيدا مي‏کردند و خود را از ديد مردم پنهان مي‏نمودند و دچار بحران روحي مي‏گشتند.

«واذا بشر احدهم بالانثي ظل وجهه مسودا و هو کظيم».[2].

ترجمه:وقتي، به يکي از ايشان مژده تولد دختري داده مي‏شد صورتش از خشم، سياه مي‏گرديد.

در نهج‏البلاغه نيز اين صفت زشت و اين عمل نکوهيده يعني زنده به گور کردن دختران به صورت يک سنت جاهلي، مورد اشاره است که فرمود:

«و البنات المووده».[3].

ترجمه: «مردم جاهلي، مردمي سرگردان و بي‏پناه بودند که گرفتار انواع جهل، زنده به گور کردن دختران و... بودند.


صفحه 158.








  1. الاسراء: 31.
  2. سوره النحل: 58.
  3. نهج‏البلاغه خطبه‏ي قاصعه 234، فراز 48.