نمونهيي از هدايت معنوي و عرفاني
اي کميل: خانوادهات را وادار که در راه فراگيري دانش و اخلاق پسنديده روز خود را سپري کنند و شباهنگام در پي حاجت نيازمندان ناتوان باشند. سوگند بدو که همه صداها زير پوشش شنوائي اوست، هر کس قلبي را ملامال از سرور و شادي سازد خداوند از آن سرورو لطفي ميآفريند و براي او ذخيره ميسازد تا اگر اندوه و بلايي بر او فرود آيد آن ذخيره الهي به مقابله با آن بلا برخيزد و آن را از بيخ و بن براندازد همانند سرعت و قدرت سيلاب تند در سراشيبي... اميد آنکه بهرهيي از اين هدايت معنوي نصيب گشته و ما در پرتو اين لطف الهي به اوج تکامل انساني دست يافته و حقيقت زندگي در ذائقه جان ما شيرين و حلاوت خاص خود را بازيابد. [صفحه 285]
«و قال عليهالسلام لکميل بن زياد النخعي».[1].
صفحه 285.