تداوم رسالت
[صفحه 217] «کلما مضي منهم سلف قام منهم بدين الله خلف».[1]. ترجمه: هرگاه پيامبري از دنيا ميرفت، جانشيني از آنان با دين و آئين الهي بپا ميخاست. (و عهدهدار رسالت و نبوت ميشد). اميرالمومنين علي عليهالسلام در نهجالبلاغه درباره آدم ابوالبشر فرمود: و لم يخلهم بعد ان قبضه مما يوکد عليهم حجه ربوبيته و تصل بينهم و بين معرفته بل تعاهدهم بالحجج علي السن الخيره من انبيائه و متحملي ودائع رسالاته قرنا فقرنا»[2]. ترجمه: و پس از آنکه آدم ابوالبشر را قبض روح کرد، جامعه بشري را سر خود رها نکرد و آنان را محروم از حجت و واسطه فيض و شناخت، نساخت بلکه به طور متوالي و پي در پي، حاملان رسالت و انبياي نظام را براي ايشان فرستاد و حجت را بر همگان تمام ساخت. در خطبه نخستين نيز چنين ميخوانيم: من سابق سمي له من بعده او غابر عرفه من قبله[3]. ترجمه: پيامبر در گذشتهاي که پيامبر بعدي، از او (به نيکي) نام برده و رسول آيندهاي که رسول قبلي او را براي مردم معرفي کرده است. [صفحه 218]
چنانکه اشاره شد انبياء عليهمالسلام از نظر اهداف بعثت و رسالت داراي مقاصد مشترکي بودهاند و در حقيقت سلسله جليله پيامبران، هدف و مقصد والائي را پي ميگرفتهاند و آن، رهبري تمام عيار و کامل انسان در مسير حيات بوده است و اين حرکت مقدس را برنامهاي دنبالهدار دانسته و با پايان حيات خويش در اين دنيا، آنرا پايانيافته نميدانستند بلکه هر رسول پس از انقضاء عمرش،رسول بعدي را معرفي کرده و يا جانشين و وصي بعد از خود را به مردم مينمايانده است.
صفحه 217، 218.