زبيد اليامي











زبيد اليامي



ابوعبدالرحمان زبيد بن الحارث اليامي، بعضي او را (الايامي) نيز گفته‏اند. وفات او را به اختلاف از سنه 122 تا 124 نقل کرده‏ند. از شخصيت‏هاي بسيار بزرگ اسلامي در قرن دوم بوده، مرديست بسيار عالم و فهيم و در عين حال از زهاد و سخت کوشان در عبادت، بنحوي که از نظر تقوي و ورع و زهد، سر آمد زمان خود بوده است.

ابوالفرج اصفهاني در کتاب مشهور خود «مقاتل الطالبيين»، که سرگذشت قيام کنندگان آل علي را بر شمرده است، در شرح قيام زيد بن علي بن الحسين نقل مي‏کند که حضرت زيد کسي را به نزد زبيد اليامي فرستاد و او را براي قيام و مبارزه دعوت کرد (تاريخ و خود ابوالفرج اين قضيه را دنبال نکرده‏اند که اين تماس به کجا انجاميد).[1].

اهل کوفه بوده و در کوفه نيز مي‏زيسته است. مشهور است که از شخصيتهاي رجال برادران اهل تسنن است ولي عده‏اي او را از رجال شيعه مي‏دانند که از نظر برادران اهل تسنن نيز مورد وثوق مي‏باشد.

ذهبي در کتاب «ميزان الاعتدال» او را از «ثقات تابعين» نام برده است و مي‏گويد که مذهب او شيعه بوده ولي در عين حال مورد وثوق

[صفحه 122]

و اعتماد نيز مي‏باشد. اهل رجال او را از «اخيار و ابرار» روايت حديث و او را «ثقه، ثقه» و «کثير الحديث» و اهل فقه و فقاهت مي‏دانند و مشهور است به «علوي» بودن.


صفحه 122.








  1. ترجمه کتاب «مقاتل الطالبيين»، ص 147، سطر 6، مترجم سيد هاشم رسولي محلاتي، چاپ کتابفروشي صدوق تهران، به تصحيح علي اکبر غفاري.